Nsuo

19 juni 2022 - Kunsu, Ghana

Na een aantal maanden opnieuw een blog vanuit Ghana. In januari en februari was ik met zoveel andere dingen hier in Ghana bezig, dat ik niet meer de moeite heb genomen een blog te schrijven. Wat eigenlijk jammer is, want in februari is er iets uitzonderlijks gebeurd. Zoals de meesten van jullie ondertussen al van mij persoonlijk hebben gehoord, ben ik namelijk Queen Mother geworden. Nog even een kleine toelichting voor wie dit nog niet wist of nog steeds niet helemaal begrijpt: Ik ben queen mother geworden voor het stukje ontwikkeling van het dorp, vanwege mijn betrokkenheid bij het healthcentre. Hoewel ik op dat moment nog niet zoveel had gedaan voor het healthcentre, behoudens met de physician assistant (PA) gesproken over mogelijkheden voor verbetering, wilden de chiefs en community mij graag als blanke queen mother aanstellen. Op deze manier zou ik namelijk verbonden blijven met het dorp, de community hoop bieden en met mijn titel zou ik in de toekomst ook makkelijker dingen geregeld kunnen krijgen. Mijn enstoolment als queen mother (zoals ze dat hier noemen) vond plaats op 18 februari. Niet alleen vanuit Kunsu was de bevolking naar het paleis gekomen, maar ook vanuit de omliggende dorpen waren mensen toegestroomd en ook iemand van een nationale tv zender was gekomen om officieel verslag te doen. Na de introductie van chiefs en andere belangrijke personen, met tussentijdse trommelconcerten en dansoptredens was het daarna eindelijk zover. Ik werd opgehaald door mijn 'Father Chief' om aan de Queen Mother van het dorp te worden gegeven, waarbij zij mij 3x op mijn stoel (soort kruk) liet zitten. Bij de 3e keer gaan zitten was ik officieel Queen Mother, waarop een luid gejoel losbarste, geweren werden afgevuurd en hard werd getrommeld. Daarna kreeg ik nog babypoeder over me heen gestrooid om ook de goedkeuring van de geesten te krijgen en uiteindelijk moest ik nog een ere rondje door het dorp lopen om aan iedereen te laten zien dat ik nu officieel Queen Mother was.

Deze gebeurtenis is nu alweer zo'n 4 maanden geleden, waarbij ik in de tussentijd weer in Nederland ben terug gekomen en ik niet stil heb gezeten. In nauw contact met de PA van het healthcentrum ben ik nagegaan waar ik hen op korte termijn het beste mee kon helpen. Van een aantal mensen heb ik geld gekregen om de meest basale benodigdheden voor het gezondheidscentrum aan te schaffen, zoals bloeddrukapparaten, thermometers en zuurstofmeters voor het bloed. Ook heb ik samen met een vriend meerdere brainstorm sessie gehouden om mijn gedachten te organiseren voor een goed plan van aanpak voor het regelen van een motor, zodat ze ook hun outreach programma (voor o.a. kindervaccinaties) kunnen voortzetten. En tot slot hebben de gynaecologen uit het ZGT wat medische spullen gegeven. Met de medische spullen die ik heb aangeschaft en verzameld ben ik begin juni weer afgereisd naar Ghana, om deze te overhandigen maar ook om dit keer ook ten minste 2 weken volledig mee te draaien in het gezondheidscentrum.

Vorige week heb ik mijn eerste week gehad, welke heel leuk en leerzaam was. Het is voor mij duidelijk hoe gemotiveerd het personeel is (en dan met name de PAer die niet alleen de 'dokter' is maar tevens de manager van het healthcentre) en hoe uitdagend het werk is met de minimale middelen die ze hebben. Momenteel is het regenseizoen in Ghana en de meeste patiënten die ik dan ook zie, zijn kleine kinderen met malaria. Gelukkig heeft het merendeel van de kinderen een ongecompliceerde malaria en kunnen ze gewoon met wat malariatabletten naar huis. Ook zie ik veel wonden ten gevolge van ongelukken tijdens werk op het land (als boer) en door diabetes of slechte doorbloeding. Echter, verbandmateriaal hebben ze nauwelijks en daar moet echt worden geïmproviseerd door hergebruik van verband door het uit te wassen. In die week kom ik vele moeilijkheden tegen; medicatie voorraden die niet of te laat worden geleverd, stroomstoringen waardoor gekoelde medicatie dreigt verloren te gaan, te kort aan zo'n beetje elk materiaal voor zorg, een gebouw dat slecht onderhouden is maar ook het lage opleidingsniveau van de patiënten waardoor uitleg over de ziekte en behandeling niet altijd even goed wordt begrepen.

Afgelopen vrijdag hebben we een kleine ceremonie gehouden om de spullen die ik had mee genomen, en de uiteindelijk verkregen motor, te overhandigen aan het healthcentre. Hiervoor was de municipal health director vanuit de stad Kintampo gekomen en waren alle chiefs in traditionele kledendracht aanwezig. Ook was al het medische personeel aanwezig en wat mensen vanuit de community van Kunsu. Er was zelfs een lokale nieuwszender aanwezig om alles te filmen. Na een klein voorstelrondje, uitleg over de reden van de ceremonie, kon ik uiteindelijk de doos vol medische spullen en de motor overhandigen, welke met grote blijdschap werden ontvangen door het medische personeel en wat tot grote vreugde leidde bij alle aanwezigen. 

Het is een klein begin om de zorg in Kunsu en omgeving wat te kunnen verbeteren. Komende week zal ik dus nog een weekje mee lopen en dan ook nog meer verdiepen in wat het volgende (misschien wel wat grotere) project kan gaan worden om de voorzieningen in het healthcentre te verbeteren.

8 Reacties

  1. Willeke:
    19 juni 2022
    Wat mooi om te horen, dat je met relatief zo weinig medische spullen en persoonlijke ondersteuning toch heel wat kunt betekenen om de zorg te verbeteren.
    Alle beetjes helpen echt! Fijn dat jij daar een bijdrage aan kunt leveren.
  2. Josephine Bancso:
    19 juni 2022
    Heel mooi te horen wat jij allemaal hebt bewerkstelligd!💪🏾
  3. Majo:
    19 juni 2022
    Wat fijn dat je met zo weinig medische middelen de zorg hebt kunnen verbeteren
  4. Otto en Marry:
    19 juni 2022
    Toppie...
  5. Angel:
    19 juni 2022
    Ga zo door!
  6. Erna:
    20 juni 2022
    Geweldig wat je allemaal doet!
  7. Alma van de Blankevoort:
    20 juni 2022
    Hoi Celine, wat een geweldig verhaal heb je nu geschreven. Wat een passie! Toen je klein (3-4 jaar) was en met Laura kwam spelen, wist je al dat je tropenarts zou willen worden. Hoe schitterend is het, dat dit werkelijkheid voor je geworden is. Ik heb diepe waardering voor jouw werk!
  8. Thomas:
    3 juli 2022
    Top werk Celine! Heel erg tof!